Daha çocuk gibi çocuk iken düs?üncelerimize sansür kondu. I?lk kez tanıs?tık yasaklarla. Çoklu çıkıs? yollarına deg?il, çıkmaz sokaklara yönlendirdiler daha sonraları. Okullarda düs?üncelerimize idam cezası verdiler. Sen düs?ünemezsin/düs?ünmemelisin diyerek savunma bile yaptırmadılar. Kendi kokus?mus? ilkel bile sayılamayacak düs?ünce olmayan düs?ünceleri as?ılamaya kalktılar. Michel Foucault'nun dedig?i insanlara benzettiler çog?umuzu. "Bir yerde herkes birbirine benziyorsa, orada kimse yoktur." demis?ti.
Tek tük direndik kokus?mus?luklara tutsak olmamak için. Bu nedenle uyus?amıyoruz fotokopi baskısı tek tip insanlarla. Özce, özgürce ve bilgi yüklü olarak büyümelerine izin verilmeyen onlarca bizi yas?lanmadan yok ettiler. Bu nedenledir ki, büyüyen çocuklar insan oluyorlar.
BÜYÜMEYI?N ÇOCUKLAR BÜYÜMEYI?N.
Everest YayınlarıDeneme, Peki Ya Eserler Yazar Değiştirseydi?
Yorum Ekle 
